De ontmoeting

Op de fiets, met bepakking, kwam Saskia bij ons aan. Ik kwam haar al tegen op de weg naar onze camping, toen ik een rondje wandelde met de hond. Ik dacht dat ze ‘gewoon’ een fietskampeerder was; zo zag het eruit. Toen ik thuiskwam zat ze bij Robert aan de thee en begreep ik dat zij onze zevende Story Station bewoner was.

Zoals altijd keek ik licht gespannen uit naar de ontmoeting. Ik ben eigenlijk altijd razend nieuwsgierig en tegelijkertijd een tikje nerveus of ze het wel naar hun zin gaan hebben. Gek hè? Dat vraag ik me bij onze gewone gasten van tevoren zelden af. Maar op de één of andere manier hoop ik telkens zó dat het ze iets zal brengen, de week hier… Dat iets mag van alles zijn: rust, ontspanning, inspiratie, eindelijk toekomen aan iets of zelfs een confrontatie met zichzelf. Maar liefst voelen ze zich hier wel oké en vooral een beetje thuis. Dát vind ik wel belangrijk.

Saskia leek op het eerste gezicht een beetje verlegen, maar tegelijkertijd stoer. Ik vond dat een mooie combinatie. Hoewel het uiteraard ook maar een eerste indruk was. Die fiets met bepakking, dit avontuur gewoon áángaan: dat vind ik stoer. Wie niet direct het hoogste woord heeft, hoeft natuurlijk niet meteen verlegen te zijn. Ze vertelde bovendien genoeg en het was zeker gezellig haar op de thee te hebben. Misschien was Saskia wel van de stille wateren en de diepe gronden. Ik was benieuwd.

 

De klap van Corona

Saskia is kunstenaar en woont in Utrecht. Ik had haar website al bekeken en was gelijk gegrepen door de prachtige tekeningen die ze maakt. Saskia tekent voornamelijk dieren, bomen en planten. Heel gedetailleerd, stipje voor stipje, met pen en soms met waterverf en ecoline. De tekeningen hebben niet alleen ontzettend veel details, maar zijn ook enorm fantasierijk. Je kunt er echt naar blijven kijken. Ik liet ze zien aan onze dochter Jikke zien, die heel graag tekent, en ze ging onmiddellijk geïnspireerd proberen om ook op die manier te tekenen. Saskia maakt daarnaast prachtige mysterieuze foto’s, waar je ook al naar blijft kijken.

 

 

Zoals zo veel kunstenaars had ook Saskia ander werk erbij, voor de broodnodige zekerheid naast het kunstenaarsbestaan. Ze werkte jarenlang part-time bij een stockfotografiebureau en gaf verschillende creatieve workshops. Maar vlak voor corona werd de afdeling bij het stockfotobureau opgeheven en direct daarna volgde alle onzekerheid vanwege de coronacrisis. Geen tijd waarin mensen nog leuke creatieve workshops gingen volgen.

Hoewel corona haar veel kostte, ziet Saskia ook positieve kanten aan de hele periode. De natuur stond altijd al centraal in haar werk, maar in de coronatijd werd steeds duidelijker hoe belangrijk dit voor haar was. Ze besloot vanaf september een opleiding biologisch-dynamische landbouw te gaan volgen én bovendien haar kunstenaarschap meer natuur inclusief te gaan invullen:

“Ik ben gaan nadenken over wat ik echt belangrijk vind, wat voor kunst ik wil maken en wat ik nog meer wil bijdragen in de wereld. Dit heeft tot een beslissing geleid om me met biologische-dynamische-landbouw te gaan bezighouden, in verbinding met de natuur.”

Hoewel de opleiding nog moet starten werkt ze al in een buurtmoestuin en is ze al volop bezig met puur-natuur zelfgemaakte inkt en penselen. Ze vertelt dat duurzaamheid en verbondenheid met de natuur een steeds grotere rol zijn gaan spelen in haar leven. Als deze crisis meer mensen die kant op gaat bewegen dan kan er nog eens werkelijk een door corona-geïnitieerde groene revolutie plaatsvinden. Hoe mooi zou dat zijn!

 

Het vertrek

Ze had genoten van de Friese natuur en was meermaals op de fiets gesprongen om het te ontdekken. Elke avond had ze buiten gewacht op de zonsondergang en foto’s gemaakt van de prachtigste luchten. Maar, vertelde ze voor haar vertrek, zelf zou ze liever nóg meer afgelegen wonen. Nóg meer stilte (hier hoor je nog altijd wel wat) en nóg meer pure natuur. Dat is op niet veel plekken meer te krijgen tegenwoordig, zeker niet in Nederland, dus daarom trek Scandinavië haar erg aan. Saskia bleek dus inderdaad van de diepe gronden te zijn.

Haar toekomst? Eerst de opleiding biologisch-dynamische landbouw volgen en afronden. En daarna op zoek naar zo’n plek, waar ze zowel de biologisch-dynamische landbouw in de praktijk kan gaan brengen als haar kunstenaarschap een natuur inclusieve invulling kan gaan geven. Bij voorkeur met anderen, in een coöperatie bijvoorbeeld waarin ook mensen met andere noodzakelijke kennis kunnen aansluiten en iedereen zo zijn eigen stukje doet. Een plek waar alles op de oer-manier kan. Leven, werken, leren.

Hoe zo’n plek te financieren, te zorgen dat er voldoende binnenkomt om van te leven, is natuurlijk een uitdaging. Maar Saskia heeft veel talenten, pakt allerlei soorten werk aan en weet goed wat ze wil. Ze is ervan overtuigd dat je talenten vaak op meerdere vlakken liggen en daarom doet ze graag verschillende dingen. Dat, gecombineerd met haar doorzettingsvermogen: een recept voor het vervullen van dromen, als je het mij vraagt.

 

Meer weten over Saskia en haar werk?

Saskia van Gelderen
Atelier van Saskia (website)

 
Zoek je nog een prachtig en superorigineel cadeautje? In de prachtige tuin van Kansrijk verkoopt Saskia de mooiste ansichtkaarten, tassen en afdrukken van haar werk. Wij kregen ze als afscheidscadeautje en zijn er maar wat blij mee.

 

De volgende gast

Volgende week een man in de Story Station! Filmmaker en muzikant Tim Klaase uit Vreeland.